22 Οκτωβρίου 2006

ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ... ΦΕΓΓΑΡΙ ΜΟΥ?

Πού είσαι σήμερα? Σε συνήθισα και πια δεν μπορώ να μην σε έχω… Πού είσαι…? Γιατί κρύφτηκες? Ο ουρανός έμεινε μόνος και πια κοιτάω αυτόν.
Φλερτάρω με ένα αστέρι κι όσο αντέξω.

Πορεία στο φως θέλω να τραβήξω. Σκέφτομαι πάλι να φύγω και θα φύγω. Θα πάω στον κόσμο μου με ένα σύννεφο αντί για χαλί και ναι, θα σε βλέπω από εκεί. Θα χαμογελάσω αλλά δεν θα πάψω να νιώθω μοναξιά… Μονάχος μου ταξιδεύω αλλά κλείνω τα μάτια. Δεν θυμάμαι τίποτα. Ο σκοπός μου είναι να σε δω. Να αντικρίσω το όμορφο φως σου… και εσύ τα δακρυσμένα μάτια μου. Μην με παρεξηγήσεις… απλά έφυγα από την ομίχλη της πόλης. Έτσι κι αλλιώς πιστεύω πώς η ώρα για τα τελευταία μου λόγια είναι μακριά ακόμα. Κοίτα κάτω. Δεν άλλαξε τίποτα. Δεν έχουν καταλάβει πώς λείπεις για λίγο. Πόσοι λίγοι θα είναι αυτοί που δεν σε είδαν απόψε? Αυτοί που θα ανρωτήθηκαν... "Πού είσαι... φεγγάρι μου?".

Πρέπει να φύγω δυστυχώς.
Κάποιος θα με ενοχλήσει πάλι
Θα τα πούμε αύριο… ίσως να είμαι σε κάποιο ακρογιάλι!

Ετικέτες ,