ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ

Δεν ξέρω πώς να σου το πω μα ο δρόμος εχθές το βράδυ στην συννεφιά έμοιαζε σαν θέατρο και σαν να φαινόταν η σκηνή μέσα στο σκοτάδι και οι σκιές σαν μίζεροι θεατρίνοι ...
Τα σπίτια και οι αυλές ήταν σαν σκηνικά παλιά και ξεβαμμένα κι όσοι βρισκόντουσαν εκεί έπαιζαν το αλλόκοτό τους δράμα. Άκουγα φωνές παράξενες αλλά και γέλια ευτυχισμένα. Η νύχτα έπαιξε κι αυτή τον ρόλο της σαν έριξε την μαύρη της αυλαία...!