ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΟΝΕΙΡΟ...

Ένα βράδυ είδα ένα όνειρο το οποίο με φόβησε πάρα πολύ αλλά μου άρεσε κιόλας.
Ήμουν λέει μόνος μου σε ένα νησάκι σε μέγεθος που να είμαι εγώ και να κάνω ένα βήμα προς όλες τις κατευθήνσεις. Δεν μεγάλωνα, δεν έβγαζα μούσια, δεν πείναγα, δεν δίψαγα δεν νύσταζα, τίποτα!!! Ο ήλιος έλαμπε πολύ δυνατά και με στράβωνε... Σε μια στιγμή περνάει από δίπλα μου ένα μαύρο περιστέρι και από εκείνη την στιγμή άρχιζαν όλα να σκοτεινιάζουν, να πιάνει δυνατή βροχή, να κλαίω και να πονάω.
Ήμουν ξανά άνθρωπος!

Τί μπορεί να σημαίνει αυτό;
Ξύπνησα και είχα δάκρυα στα μάτια μου και γρατζουνιές στο σβέρκο μου...
Αλήθεια με φόβησε και φοβάμαι.