16 Σεπτεμβρίου 2006

ΖΗΛΕΙΑ...


Ζήλεια… Ζήλεια… Ζήλεια… Παντού υπάρχει η ζήλεια! Μέσα σε αυτήν την πόλη που κρύβει τόσα, ανάμεσα σε φίλους και εχθρούς, αδέρφια, μουσικούς, ηθοποιούς, γονείς, παιδιά και και και… ΠΑΝΤΟΥ!

Είναι ασθένεια ή απλά ένα συναίσθημα; Ο καθένας το αντιλαμβάνεται όπως γουστάρει. Όλοι κάτι παθαίνουν μπροστά στο όνομά της. Πίσω από αυτή τη ζήλεια κρύβεται συνήθως το παράπονο “Γιατί αυτός και όχι εγώ;”, μας κάνει δε να συμπεριφερόμαστε με τρόπο ύπουλο, εχθρικό και χαιρέκακο (δηλαδή χαιρόμαστε όταν ο άλλος πάθει κάποιο κακό).
Το ακριβέστερο όνομα για αυτή την ζήλεια είναι “φθόνος” και μόνο προβλήματα φέρνει, τόσο σε εμάς όσο και σε αυτόν που φθονούμε.
Πάμε λοιπόν να μιμηθούμε ότι αξιέπαινο βλέπουμε σε άλλους, αλλά επιτέλους στα μέτρα των δυνατοτήτων της δικής μας φύσης και χωρίς να μας γίνεται άγχος με αποτέλεσμα να γίνεται ζήλεια και να φτάνουμε σε ακραία σημεία...

Έχω ακούσει πάρα πολλά περιστατικά και έχω ζήσει γι’ αυτό θέλω να πω σε όλους εσάς ΜΗΝ ζηλεύετε! Θα έρθουν σε όλους καλές και κακές στιγμές, εποχές, ώρες… Είναι απλά να το θέλουμε και να το πιστεύουμε πραγματικά…!

Ετικέτες