ΔΕΝ ΞΕΡΩ...

Σε μία πόλη που δεν αφήνει κανέναν να ανασάνει.... στέκομαι και ζω χωρίς να ξέρω τί θα γίνει την επόμενη ώρα, μέρα, βδομάδα.

Σκεπτόμενος λοιπόν ανατωτιέμαι τί κάνω...! Μου φένεται γελοίο! Δεν έχω ζήσει τα πάντα για να μην ξέρω πια τί να κάνω... Γιατί τα λέω όλα αυτά? Πάλι δεν ξέρω!!! Νιώθω περικυκλομένος από βλαμένα και άβουλα όντα που δεν ξέρω πια και δεν είμαι σίγουρος ότι μπορώ να βρώ κάτι ή κάποιον/α που θα με κάνει να νιώσω ότι ζω! Τί θα γίνει στο μέλλον? Ωραίο θα ήταν να ξέρουμε? Ίσως ναι, ίσως και όχι... Μπορεί να μην ουσία τίποτα πια...
Πολλές ερωτήσεις στον εαυτό μου, όμως αυτός δένει την γλώσσα του.

Δεν ξέρεις... δεν ξέρω... δεν ξέρει κανείς...!